«کاهش گازهای گلخانه‌ای» و «حفاظت از اکوسیستم طبیعی»؛ دو دستاورد مهمی که باید در دهه جاری به آن برسیم/ گزارش تایم
شفقنا آینده- هفته‌نامه تایم در مطلبی به قلم کریستیانا فیگوئه‌ره دبیر سابق کنوانسیون سازمان ملل در مورد تغییرات اقلیمی نوشت: انسان این روزها بیش از هر زمان دیگری در تاریخ زندگی بر روی سیاره زمین در حال تصمیم‌گیری درباره آینده خودش است.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، از آخرین عصر یخبندان به این سو- یعنی در ۱۲۰۰۰ سال اخیر- انسان‌ها به لطف پایداری اکوسیستم‌های به هم پیوسته زمین که مهد زندگی بوده، توانسته‌اند تمدن را گسترش دهند. در این دوره، یعنی دوره هولوسن، انسان ظهور پیدا کرد و شکوفا شد، اما حکمران اصلی طبیعت بود. در واقع ما در این دوره وارث محیط مساعدی شدیم که در تمام تاریخ سیاره زمین بی‌نظیر بود.
اما از حوالی سال ۱۹۵۰ وضعیت تغییر کرد و جایگاه انسان‌ها از مقام ساکنین منفعل زمین به مقام عاملان مستقیم دگرگونی در محیط طبیعی پیرامون خود- آن هم نه الزاما تغییر در جهت پیشرفت و بهتر شدن- تغییر یافت. در واقع انسان‌ها حالا چنان کنترلی بر سیاره زمین دارند که که آن را عملا وارد دوره زمین‌شناسی جدیدی به نام آنتروپوسین کرده‌اند: یک عصر انسان‌ساخته که در آن قلم تاریخ از طبیعت به بشریت منتقل شده و انسان را در مقام تعیین‌کننده این که چه چیزی باید در تاریخ نوشته شود، ارتقا داده است.
ما انسان‌ها تنها در یک دوره کوتاه ۷۰ ساله تقریبا تمام هشدارهای علمی در مورد خطراتی را که در کمین زندگی بر سیاره زمین است، نادیده گرفتیم. دهه‌های متمادی استخراج منابع و مصرف بیش از حد، انباشت ثروت هنگفت در جیب‌های کوچک اجتماع و بی‌توجهی عمومی به نقش انسان به‌عنوان نگهبان منابع مشترک جهانی چنان تغییرات بزرگی در اتمسفر، زمین و اقیانوس‌ها به وجود آورده که عملا ما در حال حاضر به معنای واقعی کلمه در محیطی متفاوت از محل واقعی زندگی خود زیست می‌کنیم. این یعنی انسان این روزها در خطرناک‌ترین لحظه در تاریخ بشریت به سر می‌برد.
این پیام واضح آخرین گزارش‌های علمی دانشمندان است که قاطعانه به ما درباره وقوع تغییرات رادیکال در سیستم‌های زمینی که تاکنون ما را ایمن نگه داشته‌اند هشدار می‌دهند. سیاره ما البته به مسیر تکاملی خود- که از ۴.۵ میلیارد سال پیش آغاز شده است- ادامه خواهد داد، اما تأثیرات انسانی حاصل از این نقطه عطف هفتاد ساله بسیاری از نقاط کره زمین را برای نژاد بشر غیرقابل سکونت کرده است و این امر قطعا تبعات امنیتی پرشمار و تلاطم‌های امنیتی بی‌سابقه و غیر قابل برگشتی خواهد داشت.
برای مواجهه با چشمان باز با این واقعیت تلخ باید فوراً دست به یک انتخاب عاجل بزنیم. بسیاری از انسان‌ها تا مغز استخوان لزوم انجام تغییرات حیاتی و بنیانی و دگرگون‌کننده را درک کرده‌اند و علم هم راه‌هایی را که متضمن دستیابی به چنین تغییراتی است، به وضوح روشن کرده است. مثلا این را همه می‌دانیم که برای محافظت از خود، باید تا پایان قرن بر راهکارهایی جهت جلوگیری از افزایش بیش از ۱.۵ درجه سانتیگراد میانگین دمای جهانی پافشاری کنیم.
این یعنی که باید در دهه جاری به دو دستاورد مهم برسیم: اول این که باید تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را نصف کنیم. دوم هم این که باید از تمام اکوسیستم‌های سالم باقی‌مانده محافظت کنیم و آن‌هایی را هم که نابود کرده‌ایم بازسازی کنیم.
اگر با این دو چالش بزرگ مواجه نشویم، به این معنی خواهد بود که خودمان و نسل‌های بعد را به زندگی در دنیایی مالامال از هرج و مرج‌های فزاینده اقلیمی، ویرانی تصاعدی و فلاکت عمیق انسانی محکوم می‌کنیم.
با این حال اگر تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تا ۵۰ درصد کاهش دهیم- که از نظر تکنیکی امکان‌پذیر است- و دست به محافظت قاطعانه از طبیعت بزنیم؛ در به روی جهانی باز خواهیم کرد که نه تنها فجایع اقلیمی در آن به اندازه امروز نیست، بلکه با دنیایی بسیار بهتر از آن‌چه در حال حاضر داریم، روبرو خواهیم بود، با سلامت عمومی بهتر، شهرهای قابل زندگی‌تر، حمل و نقل کارآمدتر و زمین‌های پرمحصول‌تر.
بدون شک ما در یک دهه تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز به سر می‌بریم و باید این اعتقاد راسخ را سرلوحه مسیرمان قرار دهیم که می‌توانیم در نهایت با این چالش‌ها روبرو شویم. ما باید داستان دم‌به‌دم پیش‌رونده آنتروپوسین را تغییر دهیم و آن را از مصرف‌زدگی، نابرابری و تخریب به رویکردی مبتنی بر ترمیم، بازتولید و اتصال مجدد تبدیل کنیم.
در این روند مدام باید به خود یادآوری کنیم که قلم در دست ماست و باید ایمان تزلزل‌ناپذیر به نبوغ و شفقت انسانی و البته عاملیت فردی و جمعی خود را به خودمان مدام یادآوری کنیم. ساختن آینده‌ای بهتر به خودی خود اتفاق نمی‌افتد و باید در راستای رسیدن به این هدف خود عزم راسخ و رویکردی صریح و سرسخت داشته باشیم. تنها و تنها با چنین عزمی است که فرصت مبارزه به دست خواهیم آورد.
برای مطالعه متن کامل خبر به تایم مراجعه کنید
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.