زمان انتشار : ۳ مرداد ,۱۳۹۹ | ساعت : 11:28 | کد خبر : 210725 |
,

واشنگتن‌پست: سیاست فشار حداکثری ترامپ به ایران شکست خورد، مگر این‌که هدف آن کمک به چین بوده باشد!

شفقنا آینده- درباره موفقیت سیاست فشار حداکثری ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدا تردیدهای بسیاری وجود داشت و بسیاری با توجه به بنیه اقتصادی قدرتمند جمهوری اسلامی ایران آن را شکست‌خورده می‌دانستند. با این‌حال آمریکایی‌ها حدود دو سال محور سیاست‌هایشان را در منطقه خاورمیانه بر این سیاست قرار دادند. اما حالا خود آمریکایی‌ها هم هم‌صدا با تحلیلگران مخالف فشار حداکثری به ناموفق بودن این سیاست اعتراف دارند و می‌گویند این سیاست تنها به قدرتمندتر شدن جمهوری اسلامی ایران و افزایش محبوبیت و نفوذ چین در منطقه منجر شده است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از واشنگتن پست؛ این روزنامه آمریکایی در مقاله‌ای به قلم شورای سردبیری خود نوشته که  سیاست دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، برای ایجاد “حداکثر فشار” بر جمهوری اسلامی ایران در دستیابی به اهداف اصلی خود ناکام مانده است: نه توانسته جمهوری اسلامی ایران را وادار به مذاکره مجدد در مورد برنامه‌های اتمی خود کند که دلیل اصلی خروج ترامپ از توافق برجام بود؛ نه سیاست‌های تهاجمی جمهوری اسلامی ایران را در منطقه خاورمیانه تلطیف کرده و نه این‌که باعث فروپاشی رژیم حاکم بر ایران شده است. برعکس؛ این سیاست ممکن است آسیب‌های شدیدی به منافع و اهداف آمریکا در منطقه وارد کند، به این شکل که می‌تواند باعث ایجاد همکاری و مشارکت ایران با چین برای نجات اقتصاد ایران شده و موقعیت و جایگاه چین را در منطقه مهم‌تر و مستحکم‌تر کند.

به گزارش نینیورک‌تایمز، توافقی که حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران ماه پیش با چین منعقد کرد، می‌تواند میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری پکن را در اقتصاد ایران سرازیر کرده و در سوی دیگر هم موجب برخورداری مستمر چین از نفت ارزان ایران شود.

به نوشته این روزنامه، حسن روحانی رئیس جمهوری ایران ماه گذشته به توافقی با چین رسید که شامل میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری پکن در اقتصاد ایران است و در مقابل چین از واردات مستمر و ارزان‌قیمت نفت ایران برخوردار می‌شود. این توافق‌نامه هجده صفحه‌ای همچنین شامل همکاری‌های امنیتی در زمینه‌هایی چون تمرین‌های نظامی مشترک و همکاری و تبادلات تسلیحاتی و اطلاعاتی است.

البته مطمئناً هنوز این پیمان قطعی نیست: هنوز رسما از آن پرده‌برداری نشده و باید توسط مجلس ایران نیز تصویب شود و این در حالی است که شماری از ملی‌گرایان ایران به شدت با آن مخالفند. با این حال اگر این اتفاق رخ دهد و این معامله تصویب شود، نه تنها دیوار تحریم‌هایی را که دولت ترامپ برای خفه کردن اقتصاد ایران و ایجاد تنگنا در این کشور را ویران می‌کند، که هم‌چنین می‌تواند باعث تشدید چالش چین با نفوذ جهانی ایالات متحده نیز بشود.

این نکته را فراموش نباید کرد که همان‌طور از آغاز این حجم از تنش بین ایالات متحده و جمهوری اسلامی ایران اجتناب‌ناپذیر نبود، این توافق نیز اجتناب‌ناپذیر است. رژیم شی جینپینگ از سیاست فشار علیه ایران در زمان دولت اوباما و نیز توافق هسته‌ای موسوم به برجام حمایت کرد و این به معنای محدود کردن غنی‌سازی اورانیوم ایران و توسعه تسلیحاتی انرژی هسته‌ای برای مدت زمانی نزدیک به یک دهه یا بیشتر بود. حتی پس از آنکه ترامپ در سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد، باز هم پکن در ابتدا از تحریم‌های جدید ایالات متحده تبعیت کرد و خرید نفت و دیگر جنبه‌های تجارت خود را با ایران کاهش داد.

با این وجود رویکرد خصمانه ترامپ نسبت به چین در ماه‌های اخیر، از جمله امتناع او از مذاکره برای رسیدن به تفاهم تجاری با چین باعث شده آقای شی انگیزه کمی برای همکاری با اولویت‌های ژئوپلیتیکی واشنگتن داشته باشد. حتی برعکس، احتمالاً رهبری چین با درک ضعف ایالات متحده در مواضع مهمی چون بهداشت و اقتصاد قصد بهره‌گیری از این ضعف‌ها را داشته. به عبارت دیگر چین با مشاهده دست و پا زدن ترامپ در بحران بهداشتی و اقتصادی آمریکا قصد کرده از این اوضاع به نفع خود استفاده کند. گسترش حضور چین در در دریای چین جنوبی و نادیده گرفتن استقلال هنگ کنگ نمونه‌های این فرصت‌طلبی است. حالا چین خواسته با همکاری با دشمن اصلی آمریکا در خاورمیانه جبهه دیگری علیه ایالات متحده آمریکا باز کند.

آقای ترامپ و یارانش در هفته‌های اخیر انتقادات تند و تیز زیادی از چین داشته‌اند و مایک پومپئو، وزیر امور خارجه نیز هفته گذشته در یک نشست خبری با زیر سوال بردن و انتقاد و اعتراض به توافق آینده ایران و چین حتی از ترامپ نیز گام فراتر گذاشت. این مقام آمریکایی با اشاره به احتمال فروش تسلیحات چین به ایران، این توافق‌نامه را دلیلی خواند بر این‌که باید سازمان ملل متحد تحریم فروش اسلحه به جمهوری اسلامی ایران را که در ماه اکتبر منقضی خواهد شد، تمدید کند. با این که این اتفاق نمی‌تواند بدون توافق پکن رخ دهد.

پومپئو هم‌چنین تهدید کرد که شرکت‌های چینی را که با ایران روابط تجاری دارند مورد تحریم قرار خواهد داد. البته شاید قبل از اینکه آقای ترامپ جنگ تجاری بی‌پروا و بی‌هدف خود علیه چین را شروع کند این اقدام می‌توانست بازدارنده مهمی باشد. اما حالا چین چنین فرض کند که با کمک به مخالفان ایالات متحده برای عبور سلامت از “فشار حداکثری”  و نشان دادن ناتوانی آمریکا می‌تواند به سود بسیار بیشتری برسد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.